بررسی رفتار لرزه ای ساختمانهای بنایی تقویت شده با روش شاتکریت پیرامونی

وقوع زمین لرزه های متعدد در ایران و تحقیقات زمین شناسی انجام شده در مورد گسل های موجود همگی موید این مطلب است که ما در منطقه ای لرزه خیز زندگی می کنیم.از طرف دیگر به دلیل کم توجهی جامعه مهندسی به ساخت و ساز ایمن،ساختمان های زیادی به جا مانده است که در آن تمهیدات خاصی برای زلزله در نظر گرفته نشده است.آمار و ارقام نشان می دهد که در کشور اکثر ساختمان ها از نوع ساختمان های بنایی می باشند و از آن مهمتر در زلزله های اخیر بیشترین آمار تلفات و خسارات از جانب همین ساختمان ها می باشد و این مطالب ضرورت توجه به امر مقاوم سازی این ساختمان ها را بیش از پیش مسجل می سازد. با توجه به ضرورت این امر،در این تحقیق سعی شده است جهت مقاوم سازی ساختمان های بنایی به روشی پرداخته شود که ضمن مقاوم نمودن ساختمان در مقابله زلزله به معماری داخلی آسیب چندانی وارد نکند و همچنین از لحاظ اجرایی مشکلی خاصی نداشته و تا حدودی اقتصادی نیز باشد. در روش شاتکریت پیرامونی،تقویت دیوارهای بیرونی ساختمان از بیرون ساختمان مورد توجه قرار می گیرد.برای بررسیرفتارلرزهایساختمانهایبناییتقویتشدهباروششاتکریتپیرامونی لازم است ابتدا به معرفی انواع ساختمان های بنایی,علتشکستدیوارهایآجری, انواعگسیختگیدیوارهایآجری و نحو?خرابیدیوارهایآجری پرداخته شود.سپس با توجه به انتخاب روش شاتکریت جهت مقاوم سازی این نوع ساختمان ها به معرفی و تشریح این روش پرداخته شود.برای بررسی تاثیر این روش،یک ساختمان مصالح بنایی انتخاب گردیده و در دو حالت بدون تقویت و تقویت با شاتکریت پیرامونی مورد بررسی و آنالیز قرار می گیرد.بدین منظور ظرفیت برشی ساختمان تحت تحلیل استاتیکی غیر خطی ارزیابی گردیده و تاثیر شاتکریت پیرامونی در بهبود رفتار آن بررسی می شود که نتایج نشان می دهد ظرفیت برشی ساختمان بهبود قابل توجهی خواهد داشت.